بهینه یابی کنترل فعال سازه ها با روش الگوریتم ژنتیک

بهینه یابی تعداد و موقعیت کنترل کننده ها یکی از مهمترین مسایل در کنترل سازه ها می باشد با توجه به ماهیت سازه ها نمی توان کنترل گرها را در هر محل دلخواه قرار داد و به علت مسایلی از قبیل هزینه زیاد کنترل گرها و نیز فضای زیادی که آنها اشغال می کنند باید تعداد آنها را محدود کرد با توجه به این مساله در این مقاله از الگوریتم ژنتیک به عنوان الگوریتم قدرتمند جهت بهینه یابی تعداد و موقعیت کنترل کننده استفاده شده است. روش تخصیص قطب جهت آنالیز پاسخ سازه تحت کنترل باکار رفته است. در نهایت چند مثال عددی آورده شده که با توجه به شاخص های مورد نظر جواب های بهینه مشخص شده و این جوابها با روشهای دیگر بهینه یابی مقایسه شده اند نتایج حاصل بیانگر ان است که بهینه یابی مکان کنترل کننده ها بیش از تعداد آنها در عملکرد کنترلی تاثیر دارد همچنین الگوریتم ژنتیک به عنوان یک الگوریتم قدرتمند توانایی زیادی در بهینه یابی محل و تعداد کنترل کننده ها دارد و با سرعت بیشتر و زمان کمتر نسبت به روشهای دیگر بهینه یابی به جوابهای مناسبی دست پیدا می کند بعلاوه انخاب معیار عملکردی تاثیر بسیار زیادی در جواب بهینه دارد